Jak to miło wędrować z plecakiem...

...i raniutko na jasny wyjść świat!

No, nie tak raniutko.

Ale z plecakami i innymi tobołkami.

Zrobiliśmy trzy kursy przed obiadem, a wieczorem jeszcze jeden.

Nosiliśmy plecaki, torby, garnki, karimaty, śpiwory, czajnik,  dwa pluszaki, lampę, kwiaty i choinkę.

Na swoją kolej czekały buty, pościel, spożywcze zapasy i laptopy.

Syn zawiózł rower.

Za każdym razem wzdychał: "mamy za dużo rzeczy"

M. była przeciwnego zdania.

- Mamy do zagospodarowania sześć pomieszczeń!

Faktycznie. Wszystko zależy od punktu widzenia. 

I noszenia.

A następnego dnia była środa i już tylko wracałam.

Tym razem, na szczęście bez większych przygód.

Po dwunastu godzinach podróży wdrapywałam się na swoje czwarte piętro i myślałam, że jednak najlepiej w domu.

Ale odkrycie!!!!