Wesołe jest życie emeryta

Ciągle mnie pytają, jak mi się żyje na emeryturze i co robię.

Nie chodzę wszak do pracy, więc licząc razem z dojazdami i "odjazdami" zyskałam jakieś 30-40 godzin tygodniowo na "nicnierobienie". Kupa czasu!

W rozmowie z koleżanką moją, Jadzią zaczęłam więc wyliczać:

1. sprzątam
2. gotuję obiady
3. robię zakupy
4. rozwiązuję krzyżówki
5. rozwiązuje krzyżówki
6. rozwiązuję krzyżówki
7. chodzę z kijkami
8. oglądam stare seriale (teraz "Bez śladu)
9. słucham audiobuków
10. słucham audiobuk...
11. słucham audiobu...
12. słucham audio... ( córka powiedziała podobno, "nie wiem jak Mama tyle może słuchać")
13. czytam 
14. robię na drutach
15. czasem szyję
16. spotykam się z ludźmi (czasem)
17. rozmawiam przez telefon z moją Bratową i z moimi Szwagierkami
18. odbieram wnuka z przedszkola ( w środy) 

Przerwała mi. 

- To bardzo dużo robisz!

Czy ja wiem. 

Ostatnio zaczęłam namiętnie grać w grę jedna, komputerową, co mi Syn ją polecił. Nazywa się Słowotok i polega na układaniu słów z podanych liter. Jedna runda trwa 90 sekund. Gram dla ćwiczenia umysłu.

Postanowiłam też pochodzić na gimnastykę wodną, bo jedna Basia od kijków odstąpiła mi swój karnet na jakiś czas, i chociaż trener na pierwszym spotkaniu mnie wystraszył, bo strasznie krzyczał na te wszystkie mokre chojraczki, emerytki, grubaski, chudziny i takie strachajły jak ja, to jednak mi się spodobało.

A pan Maciek, trener nasz od kijków obiecał, że przyniesie w następny poniedziałek kulki i nauczy nas grać w bule.

Mnie się wydaje, że to nie jest dużo, ale na nudę nie narzekam.

Wczoraj na kijkach odbyłam taką rozmowę z drugim "kijkowiczem", panem Andrzejem:

- Ja, to pani Basiu mam czas wypełniony. Rano wstaję, potem oglądam taki program w telewizji, dla działkowców. O 10.00. Akurat do 11.00 jest, to idę potem  codziennie na kijki, tak dwa , trzy okrążenia robię. Jak wracam, to Wyborczą w internecie czytam, a potem trochę przez skypa rozmawiam ze znajomymi. No i obiad, jak żona wraca z pracy, to daje. Potem Teleexpress, Fakty i Wydarzenia. Kolacja. No i spać. Wesołe jest życie emeryta.

 Taaa....
Dzisiaj też trochę płakałam.
Jutro 33 rocznica naszego ślubu.