Znów...

               To nie Lalka, ale wypisz wymaluj, prawie...

Był taki odcinek "Stawki większej niż życie", w którym pada zdanie:

- J-23 znowu nadaje!

Widzowie oddychają z ulgą, kończą w spokoju kolację, gra toczy się dalej.

Otóż, Lalka znowu szczeka!

Szczeka głośno! Macha swoim potarganym ogonem.

Pan od Lalki uśmiechnięty.

Sąsiad Broda mówi :" Lalunia"!!!!

Głaszczę Lalkę i ona natychmiast szczekać przestaje, popiskuje radośnie pod moją dłonią.

Broda kiwa głową z aprobatą.

- Ludziom to wszystko przeszkadza - podejmuje temat z zeszłego tygodnia. - A sami to o innych nie myślą. Widzi pani, ile tu samochodów stoi?

Widzę.

- Na mnie kiedyś  skargi pisali, że mój na trawniku stoi...   A teraz nastawiali, każdy chce mieć blisko. Do  parkingu pięć kroków dalej. Pies przeszkadza, dzieciaki w przedszkolu przeszkadzają, rozmowy przeszkadzają... Chociaż przedszkole nie powinno być w bloku. Ciasno, dostawy ciągle są...

Nagle się rozmarza:

- Jak ja bym chciał do tamtych czasów wrócić! Ile ja bym zmienił tu! Ale się człowiek zestarzał i tyle...

Jestem pod wrażeniem. Z tego wszystkiego nie pytam o zmiany, które mogłyby być, a nie były...

Ciągnę swój wózek zakupowy na górę i myśl mnie filozoficzna nachodzi:

 "nie sądźcie ludzi po pozorach" 

Oraz druga:

" nie sądźcie sąsiadów po brodach"

Chyba jednak kiedyś zapytam Sąsiada Brodę o jego wizję, ciekawam bardzo. 

Ha!