"Lustereczko, powiedz przecie, kto jest najpiękniejszy w świecie?"
Spieglein, Spieglein an der Wand, wer ist die Schönste im ganzen Land?
Co lustereczko odpowiadało?
"Ty, ty, królowo! "
Do czasu. Jak wiadomo.
Do czasu...
Niedawno rozmawiałam z Córką o patrzeniu w lustro.
Konkluzja? Wszystkie lustra, w które patrzymy, pokazują kogoś innego. Kogo? Nie wiadomo, nie tę twarz, którą spodziewałyśmy się zobaczyć.
Tam w środeczku, w duszy, w wyobraźni, tam ciągle mieszka ktoś gładszy, ładniejszy, bardziej promienny.
Szwagierka moja, lat 88, wciąż ma płonną i nierealną nadzieję na powrót do "normy". Jej norma utknęła prawdopodobnie 20 lat temu.
Moja nawet ze trzydzieści.
Lustereczko już nawet nie może mi odpowiedzieć: "ach pięknaś królowo, jak gwiazda na niebie, lecz Śnieżka nadobna piękniejsza od ciebie"
Lustereczko milczy, wstrząśnięte. Przestraszone, bo a nuż Królowa ciśnie w nie butem?
Aktorka, Izabela Kuna, mówi: "Nie godzę się na starość"
A czy tu potrzeba czyjejś zgody?
Czas, jak nieubłagany dekonstruktor robi swoje.

Aż by się chciało zaśpiewać, "im więcej Ciebie, tym mniej"...
Swoją drogą, to idiotyczny tekst.


4 komentarze:
Starość jest nieco przerażająca, ale też - staram się o tym wciąż pamiętać - jest przywilejem :)
Trzeba na nią zasłużyć?
Nie. Ale nie każdy ma szansę przeżyć wiele lat.
Nie każdy.
Prześlij komentarz