Mów do mnie jeszcze

Mówię sama do siebie.

No, czasem mówię do Miśki, ale ona jest kiepskim rozmówcą.

Mogę do niej mówić tylko informacyjnie. Czasem słucha. 

- Niedługo wrócę - mówię jej.

- Goście dzisiaj przyjdą.

- Śnieg pada.

Koniuszek ogona jej drga, znaczy dotarło.

- Nie ma już wołowinki - nie przyjmuje do wiadomości.

Zatem, nie ma co się oszukiwać, łatwiej mi się porozumieć ze sobą samą.

Mówię do siebie przede wszystkim w sprawach porządkowych i logistycznych. Takie autodyktafonowe notatki.

Na drugim miejscu pod względem częstości wypowiedzi znajdują się pouczenia, wskazówki, porady i, chciałoby się rzec: "dorady"

Dorada, sparus złotogłowy (Sparus aurata) gatunek ryby okoniokształtnej z rodziny prażmowatych(Sparidae), 

Zaraz po nich lądują nagany, "ochrzany" i niemiłe słowa dezaprobaty. Nie ma to, jak samobiczowanie.

Następnie idą teksty motywacyjne, czyli poganiacze.

Tu stosuję prośby, groźby albo metodę kija i marchewki.

Działają umiarkowanie. Moje wewnętrzne dziecko sobie bimba.

Na samym końcu mam głaski, pochwały i nagrody.

*

Czy mówienie do siebie jest normalne?

To pytanie zasadnicze we wszystkich tekstach w Wikipedii, do których zajrzałam.

Odpowiedź brzmi: najczęściej tak!

Okej... Miejmy nadzieję, że jestem najczęstsza.

"Naukowcy wzięli pod lupę akt mówienia do siebie i doszli do wniosku, że jest to powszechne i normalne zachowanie."

A nawet:

"Badania definiują mówienie do siebie jako werbalną ekspresję wewnętrznego stanu lub przekonania, co oznacza, że czynność ta pozwala wyrazić wewnętrzne uczucia, niewypowiedziane nigdzie indziej myśli i przekonania dotyczące danych sytuacji poprzez uzewnętrznienie ich w procesie mowy do samego siebie."

Znalazłam nawet podział takich rozmów na kategorie. 

Trzy.

• Neutralna rozmowa z samym sobą. Ten rodzaj mówienia do siebie nie jest znacząco pozytywny ani negatywny. Ludzie mogą jej używać do wydawania sobie instrukcji. 

• Negatywna rozmowa z samym sobą. Zwykle obejmuje krytyczny i zniechęcający dialog. (Znamy, znamy!!!)

• Pozytywna rozmowa z samym sobą. Zachęca do działania i wzmacnia pozytywne przekonania o sobie. 

*

Zdecydowanie za mało mam zachęt do działania !

Staję dziś rano przed lustrem. 

Włos siwy, pomięty. 

Twarz godnie poorana.

Strój niedbały.

Oczy snem zamglone (to poetycka nazwa na "śpiochy")

Co by tu sobie pozytywnego powiedzieć?

- Fajnego bloga prowadzisz. 

Oskara bym za to nie dostała.

Ale śnieg pada! 

Z tego cieszę sie szczerze.

Bo lubię śnieg!

   P.S. Odmiana słowa "blog"

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	blog	blogi
dopełniacz	blogu / bloga[1]	blogów
celownik	blogowi	blogom
biernik	blog / pot. bloga[1]	blogi
narzędnik	blogiem	blogami
miejscownik	blogu	blogach
wołacz	blogu	blogi