Było wczoraj...

Wczoraj.
35 lat temu.
Wtedy jechałam na wesele. Do Pabianic.
Wszystko miało się jeszcze wydarzyć.
Wczoraj jechałam na cmentarz.
Wszystko już było.
Wtedy, być może, miałam w torebce miniaturowy tomik Gałczyńskiego.
Wczoraj - czytnik lark
Na czytniku powieść kryminalna Tess Gerritsen "Milcząca dziewczyna"
I nagle, w tym tramwaju, w tym kryminale, czytam:

- Samotność dla nikogo nie jest łatwa. Na pewno kogoś pan znajdzie.

Patrzy na mnie i widzę w jego oczach ból.

– Ale pani nigdy nie wyszła ponownie za mąż, pani Fang.

– Nie.

– Na pewno pojawiali się jacyś interesujący mężczyźni.

– Jak można zastąpić kimś innym miłość swojego życia? – mówię wprost. – Moim mężem jest James. Zawsze nim będzie.

Potrzebuje dobrej chwili, by przemyśleć to, co powiedziałam. Potem mówi:

– Zawsze myślałem, że taka właśnie powinna być miłość.

– Bo taka jest.

Patrzy na mnie, a jego oczy rozświetla dziwny blask.

– Tylko dla niektórych z nas.

Czytam i czuję, jak łzy mi płyną po policzkach.

Po prostu płyną. 

Moim mężem jest Mąż. Zawsze nim będzie.